Neden duygularımızı kontrol ediyoruz? Neden kontrol etmeye çalışıyoruz?
Özellikle bu çok önemli konulardan bir tanesidir. Terapi sürecinde pek çoğumuzun yaşadığı problemlerden bir tanesinin de bu olduğunu düşünüyorum. Şöyle ki, duygularımızı kontrol etmeye çalışmak zaten başlı başına kaygılarımızı arttırıyor. Duygularımız da aslında sadece yaşamaya ihtiyacımız olan hislerimiz olduğundan, bir tezatlık oluyor. Yani doğamızı bastırmak gibi diyebiliriz. Aslında biz hangi tarafımızı bastırırsak, hangi duygumuzu bastırırsak, kontrol etmeye çalışırsak, belki o bastırma süreci kısa süreli olarak bize yardımcı olabilir. Kısa süreli olarak belki rahatlamamıza neden olabilir. Ancak, uzun dönemde bastırılan, kontrol edilmeye çalışılan, üstü kapatılan duyguların hepsi sadece erteleniyor. Ertelenen duygular vücudumuzda bir çeşitli bölgelerimize enerji birikimine neden olabiliyor. Bunların sonucunda da farklı farklı psikolojik problemler yaşayabiliyoruz. Bir duygularımızı bastırmak, kontrol etmeye çalışmak yerine yaşamaya önem vermemiz lazım. Yani yaşamaya gönüllü olmamız lazım.
İkinci olarak, eğer bir duygu, devamlı olarak sana geliyorsa, diyelim ki utanç duygusu yaşıyorsun veya devamlı olarak bir öfke duygusu yaşıyor olabilirsin. Pek çok negatif duygumuz var. Duygularımıza negatif demek onların kötü olduğu anlamına da gelmez. Pek çok negatif duygumuz var ve bu duygulardan herhangi bir tanesini çok daha baskın olarak yaşıyorsan, günlük hayatında aslında o duygu ile alakalı çözülmemiş geçmişinde saklı olan anılar hakim olabilir. Aslında terapi ile beraber tam bunu yapmaya çalışıyoruz. Özellikle biraz daha geçmişe gidip geçmişteki anılara bakıp gerçekten onları anlamaya sarmaya çalışıyoruz. Gerçekten o anları anladıkça kendimize daha anlayışlı olabiliriz duygularımızı daha çok sarabiliriz. Ancak, o zaman çok daha ilerleyebiliriz. Bu çok önemli bir nokta.
Diğer yandan ise zaten travma ile alakalı yoğun çalışıyorum. Kendi içimde de daha önceden hiç olmadığı kadar yoğun bir şekilde
travmatik anılarla çalışır oldum. Son olarak da şöyle söyleyeyim terapi aslında bir örgü örmek gibi de düşünebiliriz. Bir parça o andan alıyoruz, bir parça geçmişten alıyoruz. Geçmişim bugünkü etkisini görüyoruz. Sonra tekrardan bir geçmişten bir bugünden şeklinde ilerliyoruz. Bu bir bugünden deyip onları eşleştiriyoruz. Geçmişimde yaşadığım duygu benim bugünüme etkiliyor. Aslında yaşadığım bu olay, benim bugünümü bu şekilde etkiliyor dedikçe, fark ettikçe zihnimizdeki o farkındalığımızı artıyor. Zihnimizde anlamlandırmalarımız artıyor. Bu şekilde çok daha huzurlu bir birey oluyoruz. böyle o Umarım bu anlattıklarım sana yardımcı olmuştur.
Benden ya da diğer takım arkadaşlarımdan bu konularda terapi almak istiyorsan gezenpsikolog.com adresine girip online terapi alabilirsin. Bütün takım arkadaşları Türkiye'nin hatta Dünyanın her yerine terapi veriyoruz. Eğer istersen sana yardımcı olmak için biz buradayız.
Kendine çok iyi bak!